De voetbalcompetitie was gespeeld. Tenminste zo leek het. Feyenoord had een geruststellende voorsprong op Ajax genomen en hoefde alleen nog maar even van Excelsior te winnen. Toch? Heel Rotterdam nam al vast een voorsprong op het feestje. Tatoeages werden geplaatst en de burgemeester maakte zich vooral druk over het wel of niet door laten gaan van een groot kampioensfeest, inclusief huldiging. Maar ja, toen kwam die wedstrijd..
Feyenoord zet zichzelf onder druk
3-0. dat was een uitslag die waarschijnlijk niemand had verwacht. De sportcommentators niet, de bookmakers niet. Iedereen die van tevoren naar het wedkantoor was gelopen te wedden op een 3-0 overwinning voor de kleine broer uit Rotterdam was waarschijnlijk met de nodige verbazing aangekeken. Hoe dan ook, de ene helft van Rotterdam wist niet waar ze het moesten zoeken en dropen met tranen van ontgoocheling weer af naar huis. Volgende week hopelijk beter. De supporters van Excelsior, door schade en schande wijs geworden, deden alsof ze met 3-0 hadden verloren en dropen ook af naar huis. Soms kun je een overwinning maar beter niet al te rumoerig vieren. Zeker in Rotterdam loop je dan kans dat het een kortstondig feestje wordt.
Het Nederlandse voetbal in een notendop
Natuurlijk was er eerder die maand ook al het nodige gebeurt. Eigenlijk illustreerden de prestaties van het Nederlands voetbal perfect de huidige stand van zaken. Het Nederlandse voetbal is al jaren een soort van misselijkmakende achtbaan waarin uitstekende sportprestaties worden afgewisseld met wedstrijden waarbij je jezelf afvraagt wat die spelers in vredesnaam van te voren in hun koffie hebben gehad. Zo won Feyenoord zonder moeite bij FC Utrecht en Vitesse, om vervolgens dus te verliezen bij Excelsior. Ajax speelde een uiterst matte wedstrijd tegen het uiterst matte PSV. Je had geen seconde het idee dat er voor hen nog iets te verdienen viel. Vervolgens speelden ze wel Olympique Lyon van de mat. Het werd maar liefst 4-1.
Verraste Amsterdammers
Een aantal Ajaccieden, coach Peter Bosz voorop, zullen na afloop van de wedstrijd van vorige week, nog wel even hebben teruggedacht aan die verloren wedstrijd in Eindhoven. Hadden ze die gewonnen, dan waren zij nu wellicht de grootste kanshebbers geweest op het kampioenschap. Grappig genoeg overviel de mogelijkheid dat Ajax als nog kampioen kon worden zelfs de Amsterdammers volledig. Dat geeft toch te denken over het geloof in de club, dat blijkbaar als een nachtkaars was uit gedoofd. Zo kwam ook de Amsterdamse gemeente ineens voor het dilemma te staan dat Ajax zowaar nog kampioen kan worden volgende week. Dat geeft ze nog precies een week om alles voor te bereiden. Inclusief de massale politie inzet. Je zou haast zeggen dat burgemeester Van der Laan geen grote juichkreet zal hebben geslaakt na de afgang van Feyenoord. Al zal de beste man dat zelf ongetwijfeld nooit publiekelijk toegeven.
Bloederige wielrenverhalen
Het wielrennen stond de afgelopen maand vooral in het teken van serieuze ongelukken en geweld. Niet echt de manier waarop de sport in het nieuws wil komen. Het begon met de bizarre dood van de Italiaanse wielrenner Scarponi. De man die bekend stond als de lolbroek van het wielerregiment en onder meer een filmpje maakte terwijl hij met zijn papegaai op een racefiets reed. Op 22 april werd hij aangereden tijdens een trainingsrit en overleed daardoor. Trainingsritten blijken sowieso niet helemaal ongevaarlijk te zijn voor wielrenners. Slechts twee dagen later besloot de Franse wielrenner Yoann Offredo het er maar op te wagen. `Gelukkig` werd hij niet geraakt door een passerende auto, maar wel door een rondvliegende honkbalknuppel. Naar verluid had hij ruzie gekregen met een mede weggebruikers, zoals dat zo netjes heet. Het gedrag van de weggebruiker was een stuk minder net. Offredo hield er onder meer een gebroken neus aan over. Duidelijk een gevaarlijke sport, dat wielrennen.
Hoeveel is zes ook alweer?
Gelukkig viel er ook nog wat te lachen tijdens de Ronde van Italië. In een tijdperk waarin iedere wielrenner volgehangen wordt met apparatuur communicatiemiddelen is het fijn om te merken dat er ook gewoon nog eens iets mis kan gaan. De 23-jarige Luka Pibernik dacht de ronde van zijn leven gewonnen te hebben. Vlak voor de finish scheurde hij er vandoor en merkte tot zijn grote verrassing dat er helemaal niemand achter hem aan kwam. Wat een mazzel! Hij haalde zijn schouders op en zette nog wat extra aan. Hij passeerde vervolgens helemaal in zijn eentje de finishlijn. Gewonnen!
Of, hoewel, nou ja, misschien toch niet helemaal. Misschien kreeg hij het door toen de rest van het peloton besloot nog een rondje extra te rijden. Ja, beste Pibernik, het idee was dat we er zes zouden doen, niet vijf. Oh ja, even vergeten. Volgens de kopman van zijn ploeg, Vicenzo Nibali, was de batterij van Pibernik`s radio leeg en kon hij dus niet horen dat hij nog een rondje extra moest. Blijkbaar waren optellen en aftrekken ook niet zijn sterkste punt op de lagere school. Misschien daarom ook wel dat Nibali verklaarde dat dergelijke fratsen nou eenmaal kunnen gebeuren bij jonge wielrenners. Aj, dat wordt van de zomer duidelijk een bijspijkercursus rekenen voor Pibernik. En natuurlijk jammer voor iedereen die bij het sportwedkantoor op Pibernik had ingezet.
Bertens in de top twintig
En als je het over gokken hebt. Iedereen die afgelopen week had ingezet op onze tennistrots Kiki Bertens voor een klassering in de top twintig zal ongetwijfeld een leuk bedrag mee naar huis hebben genomen. Na jaren van matige of zelfs slechte prestaties van de Nederlandse tennissers, is het voor de sport zeer fijn dat er eindelijk weer wat te vieren valt. Bertens viel vorig jaar al op met een halve finale plek op Roland Garros en doet het ook dit jaar weer prima. Zo staat ze inmiddels in de kwartfinale van het WTA toernooi in Madrid en wie weet wat er nog meer in het verschiet ligt. Op 28 mei begint Roland Garros 2017 immers weer. Wellicht een leuke mogelijkheid voor een geslaagde inzet op het wedkantoor.
